Ik, met Margaret, blij in Maastricht, op pad om een shirt en een broek te kopen :').
We besluiten dus om maar eens de H&M in te gaan. Een winkel waar ik zelf normaal nooit kom.
Dus ik, na lang zoeken leuk zwart shirt leuke zwarte broek, afrekenen, jeweet.
Willen we de winkel uitlopen, word ik ineens op men schouder getikt.
Ik draai om en zie een man in een wit pak en een stropdas. Op zijn borst een prachtige badge met MAN BEVEILIGING.
Naast hem een of andere man in een groenwitte bloes die er uitzag als de manager.
Tsja .. dan weet je meteen dat het niet goed is he.
"Zo dame, ik vond dit in uw pashokje?"
De beveiliger houdt zo'n standaard beveiligings ding omhoog; zo'n rond plastic ding..
Oke? Dus ik zie er uit als een winkeldief? Nou fijn dan.
Al meteen werden al mijn tassen gecontroleerd, alle spullen werden er uit gehaald, alles, en op de grond gelegd. Van alles wat er nieuw uitzag vroeg hij een kassabonnetje.
Ik probeerde maar zo vrolijk mogelijk te kijken .. Maarja.. Echt om te huilen dit .. o.ô
Toen hij bij mij niks kon vinden, begon hij ook alle tassen van Margaret te controleren. Hij haalde een jas uit haar tas.
"Aha, geen kaartje, ook geen kassabonnetje zeker?"
"Nee dat is men eigen jas, en niet eens van deze winkel..."
Toen mochten we onder toezicht van alle starende mensen in de winkel alles weer terug in onze tassen doen. FIJN.
Maar ja "Dat is nou eenmaal mijn werk, hé?" zegt die man dan.
Oh, dus het is uw werk om jonge dames trauma's te bezorgen?
Het ergste:
...Hij bood niet eens zijn excuses aan.
We besluiten dus om maar eens de H&M in te gaan. Een winkel waar ik zelf normaal nooit kom.
Dus ik, na lang zoeken leuk zwart shirt leuke zwarte broek, afrekenen, jeweet.
Willen we de winkel uitlopen, word ik ineens op men schouder getikt.
Ik draai om en zie een man in een wit pak en een stropdas. Op zijn borst een prachtige badge met MAN BEVEILIGING.
Naast hem een of andere man in een groenwitte bloes die er uitzag als de manager.
Tsja .. dan weet je meteen dat het niet goed is he.
"Zo dame, ik vond dit in uw pashokje?"
De beveiliger houdt zo'n standaard beveiligings ding omhoog; zo'n rond plastic ding..
Oke? Dus ik zie er uit als een winkeldief? Nou fijn dan.
Al meteen werden al mijn tassen gecontroleerd, alle spullen werden er uit gehaald, alles, en op de grond gelegd. Van alles wat er nieuw uitzag vroeg hij een kassabonnetje.
Ik probeerde maar zo vrolijk mogelijk te kijken .. Maarja.. Echt om te huilen dit .. o.ô
Toen hij bij mij niks kon vinden, begon hij ook alle tassen van Margaret te controleren. Hij haalde een jas uit haar tas.
"Aha, geen kaartje, ook geen kassabonnetje zeker?"
"Nee dat is men eigen jas, en niet eens van deze winkel..."
Toen mochten we onder toezicht van alle starende mensen in de winkel alles weer terug in onze tassen doen. FIJN.
Maar ja "Dat is nou eenmaal mijn werk, hé?" zegt die man dan.
Oh, dus het is uw werk om jonge dames trauma's te bezorgen?
Het ergste:
...Hij bood niet eens zijn excuses aan.