Index
Laatste afbeeldingen
Afgesloten in deze ruimte
verzwolgen door de nacht,
enkel met het duister alleen gelaten,
langzaam breekt het me af,
ik verval in stukken,
brokstukken van wat ik eens was,
alle aspecten van mij die er waren,
zwijgend treur ik in een hoekje,
wachtend op de gene die de stukken oppakt,
en mij waardig acht om weer op te bouwen.
verzwolgen door de nacht,
enkel met het duister alleen gelaten,
langzaam breekt het me af,
ik verval in stukken,
brokstukken van wat ik eens was,
alle aspecten van mij die er waren,
zwijgend treur ik in een hoekje,
wachtend op de gene die de stukken oppakt,
en mij waardig acht om weer op te bouwen.
