Onbestemd/raar gevoel.

Ken je dat? Dat je soms dingen ziet waar je echt een vreemd gevoel bij krijgt?

Bijv. mensen die bij de opticien werken maar die zelf geen slechte ogen hebben. Hoe kan je dan überhaupt weten hoe het is om een bril/lenzen te dragen?

Of mensen die in de stad uit het niets op iemand anders af rennen en diegene keihard begroeten met SKATTIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE.

Bij wat voor dingen krijg jij zo'n gevoel?

Ik krijg altijd een onbestemd gevoel als ik alleen ben in een grote groep mensen die allemaal een andere taal spreken,.
Brr, daar wordt ik zo bang van, puur omdat ik er niks van versta.

En ik krijg een vreemd gevoel van vrouwen met boerka's, het feit dat je niks anders ziet dan ogen intrigeert.

Ik krijg een vreemd gevoel als ik een hele groep met van die hangjongeren tegen kom.

Sowieso grote groepen. Vooral als ze je zo aankijken.

Volwassen mannen met hele korte broekjes. Dat heb ik ook nooit helemaal begrepen.

Hmm ik krijg ook een raar gevoel van de buurman, maar dat komt vast omdat het een vervelende vent is xD

Haha, buren..

Ik heb ook een vreemd gevoel bij enorme attracties, zoals op de kermis, die heel wild en snel op en neer gaan of heel hoog gaan.
Ik wordt er spontaan misselijk van xD

Oh de slager! Daar kan ik gewoon niet langs lopen zonder misselijk te worden

Die enorme attracties op kermissen zijn gewoon niet fijn. In pretparken overigens ook niet, want daar zijn ze nog groter. En ik hou er ook niet van hoe heel veel mensen wél van kermis houden, en er massa's geld aan uitgeven. Er zijn nuttigere dingen om je geld aan te besteden.

En slagers zijn ook smerig. Ik vind het idee dat zo'n man of vrouw dus dooie beesten in stukken snijdt echt zo vies.

Ik word later sowieso vegetarier, dus ja, de slager brengt niet echt een fijn gevoel bij mij teweeg.

Ik krijg trouwens ook een naar gevoel van felgekleurde papiertjes, feloranje ofzo, ik weet niet, ik haat dat xD

Feloranje is gewoon verschrikkelijk. Dat is ook dé reden waarom ik dat boek van Jan Wolkers niet heb gekocht. Het idee dat ik daar iedere dag naar zou moeten kijken was gewoon teveel.

Als zo'n grote groep nike dragende vmbo'ers naar ons toeloopt en dan ruzie zoeken. Jepp.

Vmbo'rs , die denken echt dat ze alles zijn ><

Niks tegen vmbo, iets tegen haantjesgedrag.

Ik krijg trouwens ook een vreemd gevoel als ik op de schommel zit en hoog ga,
krijg dan echt zo'n draaiende maag, echt vreemd.

Of in het piratenschip in een pretpark :D

Te laat de klas in komen en iedereen kijkt je aan... Dan spijbel ik liever een uur .

Oja, en dan nog met een rood hoofd aan de leraar uitleggen waarom je te laat bent, brr...
Mij niet gezien.

Ik krijg ook een onbestemd gevoel van hardvochtigheid, ik kan daar zo van inkrimpen en gelijk wil ik me verschuilen achter iets, een denkbeeldige muur..
Ik ben denk ik te gevoelig soms..

Van die mensen die teveel doorvragen. Als je bijv. vertelt dat je met iemand ergens bent geweest, dat ze meteen alle details moeten weten. Daar kan ik me zo aan ergeren, alsof ze me niet geloven.

Oja, of van die mensen die je net kent en dan gelijk te geinteresseerd overkomen en allerlei persoonlijke details van je willen weten, omg, privacy?

Dat is ook zo vreselijk irritant.

Ook zo vreselijk irritant, 3 mensen die tegelijkertijd tegen je beginnen te praten op msn, die bliepjes maken mij al bang

Drie mensen kan ik nog wel aan. Vijf of meer wordt echt heel irritant.

Trouwens, die bliepjes kan je uitzetten.

Als ik alcohol op heb en ik kom thuis en dat men ouders me heel erg busting aankijken :').

Of als ik toevallig heel erg naar Nik''s wiet stink.

Ik krijg ook een heel onbestemd gevoel als ik verkeerd ben gereden.

Of als je met iemand om een bepaalde tijd plek hebt afgesproken en dat die er nog niet is :').

Als ze heel erg te laat zijn, en je weet niet waarom, dan wel. Ik ga me dan altijd zorgen maken, van 'zou er iets gebeurt zijn,' of 'laten ze me zitten.'
En ondertussen kijken al die mensen je ook zo raar aan, als je zomaar ergens staat te wachten.